Besinlerin emilimi; Bütün sindirim olayları bittikten sonra, ince bağırsakta toplanan besinlere kilüs denir. Kilüsün içinde amino asitler, monosakkaritler, gliserol, yağ asitleri, vitaminler, su ve mineral tuzlar bulunur. Sindirimden sonra oluşan besinlerin sindirim organlarının hücreleri tarafından kan dolaşımına karışmasına besinlerin emilimi denir.

Besinlerin emilimi olayı difüzyon ve osmoz gibi pasif bir taşıma ile gerçekleştiği gibi aktif bir taşıma ile de gerçekleşebilir. Büyüklükleri aynı olmasına karşın, diğer besin maddeleri farklı yerlerden ve farklı hızlarda emilebilir. Örneğin, monosakkaritlerin emilme hızları kıyaslandığında en hızlısının galaktoz, sonra glikoz, en yavaş ise fruktoz olduğu görülür. Kalın bağırsakta ise su, vitaminler (B, K) ve bazı madensel tuzlar emilir. İnce bağırsak içerisinde besinlerin emilme yerleri de değişkenlik gösterir. Sağlıklı bireylerde, sindirimi biten karbonhidratların hepsi, yağların %95'i, proteinlerin de %90'ı ince bağırsakta emilir.

Ağızda, midede ve kalın bağırsakta da besinlerin emilimi olmasına karşın, emilim en çok ince bağırsakta gerçekleşir. Emilim aktif taşımayla da yapıldığı için mikrovilluslu hücreler mitokondri yönüyle zengindir. İnce bağırsak mukozasında, bağırsak çeperinin genişlemesini sağlayan villuslara bakıldığında, iç yapısında kılcal kan damarları ve lenf kılcallarının olduğu anlaşılır. Önce bağırsak hücrelerinde emilen besin monomerleri sonradan kan kılcallarına ya da lenf kılcallarına aktarılır. Bütün kılcal toplar damarlar sonradan birleşerek, ince bağırsaktan karaciğere açılan toplar damarına bağlanır.

İnce bağırsakta emilim, bağırsak mukozasındaki villuslar sayesinde geniş bir yüzey alanı yaratılarak maksimum düzeye çıkarılır. Villi, her biri mikrovillus adı verilen mikroskobik uzantılara sahip olan bağırsak hücrelerinden oluşur. Bu yapı, besinlerin daha etkili bir şekilde emilmesini sağlar. Ayrıca, bağırsak hücreleri arasında sıkı bağlantılar bulunur, bu da zararlı maddelerin geçişini engeller ve emilimi daha kontrollü hale getirir.

Mineraller ve vitaminler, özellikle demir ve kalsiyum gibi elementler, aktif taşıma mekanizmaları ile emilir. Bu süreçte, taşıma proteinleri ve enerji gerektiren hücresel mekanizmalar devreye girer. Yağlar ise daha karmaşık bir süreçle emilir; yağ asitleri ve monogliseridler, bağırsak hücrelerinde yeniden trigliseritlere dönüştürülür ve şilomikron adı verilen yapılara paketlenir. Bu şilomikronlar daha sonra lenf sistemi aracılığıyla kana karışır.

Sonuç olarak, besinlerin emilimi, sindirim sürecinin kritik bir aşamasıdır ve vücudun besin maddelerini etkili bir şekilde kullanabilmesi için çeşitli mekanizmalar ve yapılarla desteklenir. Sağlıklı bir sindirim sistemi, bu sürecin kusursuz bir şekilde işlemesini sağlar ve vücudun ihtiyaç duyduğu tüm besin maddelerini almasına yardımcı olur.