Besinlerin Emilimi

Besinlerin emilimi; Bütün sindirim olayları bittikten sonra ince bağırsaktaki toplanan besinlere kilüs denir. Kilüsün içinde amino asitler, monosakkaritler, gliserol, yağ asitleri, vitaminler, su ve mineral tuzlar bulunur. Sindirimden sonra oluşan besinlerin sindirim organlarının hücreleri tarafından kan dolaşımına karışmasına besinlerin emilimi denir.

Besinlerin emilimi olayı difüzyon ve osmoz gibi pasif bir taşıma ile gerçekleştiği gibi aktif bir taşıma ile de gerçekleşebilir. Büyüklükleri aynı olmasına karşın diğer besin maddeleri farklı yerlerden ve farklı hızlarda da emilebilir. Mesela, monosakkaritlerin emilmesi hızları kıyaslandığı zaman en hızlısı galaktoz, sonra glikoz en yavaş ise fruktozun emildiği görülür. Kalın bağırsakta ise su, vitaminler (B, K) ve bazı madensel tuzlar emilir. İnce bağırsak içerisinde besinlerin emilme yerleri de değişkenlik gösterir. Sağlıklı bireylerde, sindirimi biten karbonhidratların hepsi, yağların %95 i, proteinlerin de % 90'ı ince bağırsakta emilir.

Ağızda, midede ve kalın bağırsakta da besinlerin emilimi olmasına karşın emilim en çok ince bağırsakta gerçekleşir. Emilim aktif taşımayla da yapıldığı için mikrovilluslu hücreler mitokondri yönüyle zengindir. İnce bağırsak mukozasında bağırsak çeperinin genişlemesini sağlayan villuslara bakıldığında, iç yapısında kılcal kan damarları ve lenf kılcallarının olduğu anlaşılır. Önce bağırsak hücrelerinde emilen besin monomerleri sonradan kan kılcallarına ya da lenf kılcallarına aktarılır. Bütün kılcal toplar damarlar sonradan birleşerek ince bağırsaktan karaciğere açılan toplarlara damarına bağlanır.